2023 Autor: Jake Johnson | [email protected]. Zadnja izmjena: 2023-05-24 23:12
"Lingvistički registri" su skup društvenih, lingvističkih i ekoloških varijacija -kao i drugih tipova- koji utiču na način na koji se jezik koristi u datom kontekstu.
Ovi registri su pod utjecajem vrlo raznolikog spektra varijabli, među kojima se ističu sljedeće:
– Primalac komunikacije. Njegova tipologija, status, porijeklo, kultura, itd.
– Komunikacijski kanal kroz koji se poruka izražava. Nivo formalnosti, kolokvijalnosti ili poznatosti s kojim se povezuje.
– Društveni kontekst. Upotreba i običaji konteksta u kojem se komunikativni događaj događa.
Iz navedenog se naslućuju različite kontekstualne varijable, koje prvenstveno utiču na jezički registar koji će se koristiti:
– Nivo formalnosti ili stepen ritualizacije.
– Specijalizacija primaoca(a).
– kanal ili medij komunikacije.
Stepen formalnosti utiče na nivo kreativne slobode povezane sa upotrebom jezika. Kao opšte pravilo, što je viši nivo formalnosti - koji se naziva i stepen ritualizacije - manje je slobode ili inventivnosti sa kojom se jezik koristi.
Na nivou visoke formalnosti, jezik se koristi s većom pažnjom kako bi se izbjegle greške. Karakteristično je za naučni, tehnički ili pravni kontekst.
Nasuprot tome, na manje formalnom nivou, koristi se više kolokvijalni registar, obilježen odsustvom planiranja, improvizacije, strukturalne jednostavnosti i ekspresivnosti.
Ne brkajte kolokvijalni registar, koji proizilazi iz nedostatka jezičkih zahtjeva, sa vulgarnim registrom, obilježenim zloupotrebom jezika i ekstremnom jednostavnošću izraza.
U zavisnosti od stepena specijalizacije primaoca ili publike, jezik može biti više ili manje specijalizovan. Kada pošiljalac i primalac dijele znanje ili aktivnost, moguće je da je jezik specijalizovan i da se koristi specifičan ili tehnički leksikon; kao na primjer na profesionalnoj konferenciji.
Ako, s druge strane, postoje likovi iz različitih profesionalnih, društvenih ili kulturnih sredina između pošiljaoca i primaoca, normalno je da se standardni registar prilagodi i previše specifičan vokabular da bi se izostavio.
Medijum ili kanal komunikacije može biti usmeni ili pisani. Usmeno je, po pravilu, manje oprezno i više improvizovano, iako ima izuzetaka. Mogli bismo citirati audiovizuelne emisije ili konferencije ili prezentacije, gdje, iako je usmena, komunikacija ima tendenciju da bude pažljivo planirana i razrađena.
S druge strane, poruke koje se prenose u pisanim medijima su uvek formalne i planirane, sa izuzetkom brze komunikacije elektronskim putem, u kom slučaju kratkoća može prevladati nad tačnošću.
