2023 Autor: Jake Johnson | [email protected]. Zadnja izmjena: 2023-05-24 23:12
Redox titracije, poznate i kao oksidaciono-redukcione titracije, ili redoks titracije, su analitičke tehnike koje se često koriste kako bi se saznala koncentracija otopine oksidacijskog ili redukcijskog agensa. Ovo je vrsta titracije koja se zasniva na redoks reakcijama, koje se odvijaju između analita ili supstance čija koncentracija ne znamo i supstance poznate kao titrant.
Često je kod ovih tipova titracija korisno koristiti redox indikator, koji mijenja boju, kako bi nas obavijestili kada se dostigne kraj procesa. Dakle, supstance koje sudjeluju prolaze kroz promjenu boje koja čini vidljivom tačku ravnoteže (u broju molova) između oksidansa i reduktora.
U redox titracijama električni potencijal se mjeri u voltima, kao mjera koliko se dobro odvija prijenos elektrona između reduktanta i oksidans. Za to se koriste specifične elektrode koje su spojene na potenciometar. Kada se približite tački ekvivalencije ili krajnjoj tački dotične procjene, vidjet ćete prilično naglu promjenu u pomenutom potencijalu.
Za eksperimentalni proces potrebno je koristiti različite instrumente, kao što su birete, čaše, pipete, tikvice, itd.
Izračunati električni potencijal,ako ga predstavimo na osnovu zapremine koju smo dodali (titratantne supstance), postiže se reprezentacija titracionih krivulja, ili poznata i kao krivulje titracije, gde je tačka ekvivalencije predstavljena u tački preokreta grafika.
U bilo kojoj redoks titraciji, mora se dati sljedeći izraz:
Vox. Mox. broj e^- osvojio=V crveno. Mred. broj e^- per.
Dakle, Vox se odnosi na zapreminu prisutnog oksidacionog agensa.
Mox, je molarnost oksidansa.
Vred, odnosi se na zapreminu redukcionog sredstva
Mred, je molarnost reduktora.
Na primjer:
Ako želimo izvršiti procjenu od 25 ml. Iz otopine Fe^2+, koja ima nepoznatu koncentraciju, koristeći otopinu Ce^4+ (0,35 mol/L), slijedeći jednačinu:
Fe^2+ + Ce^4+ → Fe^3+ + Ce^3+
Ako je ekvivalentna tačka za zapreminu rastvora 20 ml, imamo:
Vox. Mox. Broj e^- osvojio=Vred. Mred. br e^- izgubljeno
20ml. 0,35 mol/L. 1=25 ml. Mred. 1; Mred=0,28 mol/L
redox titracije, klasificirane su u dvije grupe:
- Oksidimetrija
- Reduktometrija
Oksimetrija:
To su titracije, u kojima je oksidant titrant. Dakle, oksidacijski agensi mogu biti bilo koja sol koja sadrži permanganat, bromat, jodat, cerij (IV)^2 ili dikromat ione.
Reduktimetrija:
U ovoj vrsti titracije, supstanca koja deluje kao redukciono sredstvo je titrant, kao što su jodidni joni ili gvožđe (III). Ove procjene se mnogo manje koriste od oksidometrije.
Oksidimetrije mogu biti:
- Permanganometrija: reakcija koja se odvija u kiselom mediju, što je jedna od najčešće korištenih titracija. Ima karakterističnu ljubičastu boju zbog jona permanganata koji postaje ion mangana (II), činjenica koja čini upotrebu indikatora boje beskorisnom.
- Jodometrija: Reakcija u kojoj jod učestvuje kao oksidaciono sredstvo, što je korisno za procenu supstanci kao što su tiosulfati.
- Cerimetrija: Izvedena u kiseloj sredini, soli cerijuma (IV) imaju jak oksidirajući karakter. Ova reakcija je vrlo jednostavna, što je čini korisnom za mnoge različite procjene.
- Bromatometrija: U ovom slučaju, oksidacijski agens je jon bromata i djeluje u kiselom mediju.
- Dihromatometrija: Oksidacijsko sredstvo, u ovoj vrsti titracija, je dikromatni jon, također u kiseloj sredini.
- Jodatometrija: Reakcija koja uključuje jodatni jon. Često se koristi za standardizaciju rastvora tiosulfata.
