2023 Autor: Jake Johnson | [email protected]. Zadnja izmjena: 2023-05-24 23:12
To je grana hemije koja proučava karakteristike, svojstva i sastav supstanci, kao i njihove reakcije sa drugima i načine na koje se one dobijaju.
Ovaj dio hemije je dalje podijeljen u dvije grane: neorgansku i organsku hemiju.
Opisuje svojstva elemenata prema njihovom položaju u periodnom sistemu i njihovim elektronskim konfiguracijama, govori o prirodnim stanjima svakog elementa kao i njihovim industrijskim i laboratorijskim metodama koje se koriste za njihovu pripremu i upotrebu. Obrađuje informacije o svakom elementu i njegovim spojevima.
Deskriptivna hemija proučava elemente po grupama periodnog sistema koje su: alkalni, zemnoalkalni, zemljani, karbonoidni, azotni, amfigen i halogen. Kao i najvažnija jedinjenja elemenata kao što su vodonik, kiseonik, azot, sumpor…, formirajući hidride, kiseline, okside, itd.
- Alkalni metali, nalaze se u prvoj grupi periodnog sistema. Ovu grupu čine litijum, natrijum, kalijum, rubidijum, cezijum i francijum. Alkalno ime je dato zbog bazičnosti ili alkalnosti njegovih jedinjenja. Ovi elementi se obično ne nalaze u slobodnom stanju zbog svoje hemijske aktivnosti, a prije svega natrijuma i kalija, nalaze se u sastavu od 5% zemljine kore. Među njegovim svojstvima, niskaelektronegativnost ove grupe, njihovo oksidaciono stanje je generalno +1, uvek formiraju jonska jedinjenja i imaju prilično niske tačke topljenja i ključanja za metale.
- Zemnoalkalni metali, su berilijum, magnezijum, kalcijum, stroncijum, barijum i radijum. Svi su oni dio druge grupe periodnog sistema. Berilijum i magnezijum se po svojstvima razlikuju od ostalih elemenata u svojoj grupi. Ime alkalne zemlje je zbog njenog položaja u tabeli, tačno u sredini alkalne i zemlje. Kalcijum i magnezijum, posebno, čine oko 4% zemljine kore i, kao i kod alkalija, ni oni se ne nalaze u slobodnom stanju zbog svoje hemijske aktivnosti. Svojstva ove grupe vezana su za njene dve susedne grupe, na primer, imaju nisku energiju jonizacije, mada malo veću od alkalnih pronađenih u istom periodu, kao i njihovu rastvorljivost, koja je takođe niža nego u alkalnim, imaju nisku elektronegativnost i formiraju sva jonska jedinjenja, osim berilija. Takođe imaju veću tvrdoću od alkalija i nešto su manje reaktivni od elemenata grupe 1.
- Terreans, također poznat kao Boroideos, čine grupu broj 13 periodične sto. Elementi koji čine grupu su: bor, aluminijum, galijum, indijum i talijum. Naziv grupe, terreo, dolazi od zemlje, jer sadrži veliku količinu aluminijuma, koji je element saNajobimnija razlika u grupi, a zemljina kora sadrži oko 7% ovog metala. Kao i druge već spomenute grupe, ovi elementi su prilično reaktivni, zbog čega ih ne nalazimo ni u elementarnom stanju, ali da, tvoreći okside i hidrokside. Svi elementi ove grupe su tipični metali, osim bora koji je nemetal i formira kovalentne veze, baš kao i aluminijum. Njegovo oksidaciono stanje je +3, iako neki elementi kao što su galijum, indijum i talij takođe imaju +1 oksidaciono stanje.
- Grupa 14, takođe poznata kao karbonoidi, su: ugljenik, silicijum, germanijum, kalaj i olovo. Elementi ove grupe čine više od četvrtine zemljine kore, posebno silicijum, koji je najzastupljeniji element posle kiseonika. Ugljik, osnovni dio organske tvari, drugi je najzastupljeniji element u ovoj grupi. Ugljik je nemetal, dok su kalaj i olovo tipični metali, a silicijum i germanijum su polumetali, srednje tvrdoće. Normalno je da ovi elementi formiraju okside i sulfide, ali se mogu naći iu svom prirodnom stanju.
- Grupa azoti, ili grupa 15, sastoji se od azota, fosfora, arsena, antimona i bizmuta. Nema ih mnogo u zemljinoj kori, samo 0,35% od toga. Vrlo je uobičajeno pronaći ih u obliku oksida i sulfida, iako se ponekad mogu naći iu prirodi. Azot je zapravo nemetalje plin, fosfor, arsen i antimon se obično smatraju nemetalima, a bizmut je teški metal. Osim dušika, koji, budući da je plin, formira dvoatomske molekule, ostali elementi su čvrste tvari.
- halkogeni ili anfigeni, čine grupu 16 periodnog sistema, a formiraju ga elementi: kiseonik, sumpor, selen, telur i polonijum. Ovi elementi su daleko najzastupljeniji od svih, budući da značajan dio zemljine kore čine oksidi, sulfidi ili oksigenirane soli. Kiseonik je najzastupljeniji sa 50% mase zemljine kore, a sledi ga u izobilju sumpor. Oba elementa se u prirodi nalaze u elementarnom stanju. Grupa je također poznata po imenu anphigen što znači tvorac kiselina i baza.
- Grupa 17, poznata je kao Halogeni, što znači "tvorac soli" i sastoji se od fluora, hlora, broma, jod i astat. Ovi elementi se ne nalaze slobodni u prirodi, ali se često nalaze u formiranju halogenida alkalnih i zemnoalkalnih metala. Uobičajena oksidaciona stanja za elemente ove grupe su -1, +1, +3, +5 i +7. To je jedina grupa u kojoj su svi njeni elementi nemetali.
