2023 Autor: Jake Johnson | [email protected]. Zadnja izmjena: 2023-05-24 23:12
Periodične osobine hemijskih elemenata su karakteristike navedenih elemenata koje variraju u zavisnosti od njihovog položaja u periodnom sistemu, zavisno od njihovog atomskog broja.
Periodična svojstva su: elektronegativnost, elektropozitivnost, atomski radijus, afinitet elektrona, jonizacijski potencijal, atomska gustina, atomska zapremina, temperatura topljenja i temperatura ključanja.
Iako se posljednja četiri spomenuta svojstva često smatraju aperiodičnom
Najviše proučavana svojstva su.
Elektronegativnost
La je tendencija atoma da privuče elektrone prema sebi kada formira hemijsku vezu.
Elektronegativnost ima specifičnost u tome što se ne može direktno izmjeriti, tako da su joj potrebne druge vrste proračuna zasnovane na drugim atomskim ili molekularnim svojstvima.
Polingova skala je veran primer prethodno pomenutog primera, ona definiše da elektronegativnost raste u porodici odozdo prema gore, usled smanjenja atomskog radijusa i povećanja intercesija jezgra sa elektrosferom.
Pozivajući se na gore pomenuti koncept i da ga odredimo na praktičan način, možemo vidjeti da je fluor najelektronegativniji element u periodnom sistemu.
Elektropozitivnost
Način mjerenja elektropozitivnosti je potpuno isti kao onaj koji se koristi za mjerenja svojstvena njegovom imenjaku, kroz hemijsku vezu.
U međuvremenu, trend unutar tabele elemenata je suprotan, jer mjeri sklonost atoma da gubi elektrone: Jasan primjer su metali, koji su najelektropozitivniji u tabeli.
Elektropozitivnost raste u suprotnom smjeru od elektronegativnosti. Od vrha do dna ovo nam pokazuje da je to francij koji se ranije zvao eka-cezij i aktinijum K, simbolizovan sa Fr i sa atomskim brojem 87, najelektropozitivnijim u tabeli
Važno je uzeti u obzir da su plemeniti plinovi previše inertni, tako da proučavanje vrijednosti elektronegativnosti i elektropozitivnosti nije predmet proučavanja zbog složenosti pribavljanja podataka.
Atomski radijus
Kada govorimo o atomskom radijusu, mi u osnovi razmatramo mogućnost mjerenja udaljenosti između jezgra atoma i oblaka elektrona koji čine njegovu vanjsku ljusku.
Trenutno postojeće tehnike koje omogućavaju generisanje rezultata su na primjer difrakcija neutrona, elektrona ili rendgenskih zraka, u svakom slučaju potrebno je naglasiti da to nije lako izmjeriti, jer zavisi između mnogih druge varijable hemijske vrste u kojoj se atom nalazi.
Takođe je potrebno pojasniti da postoje dvije mjere kojemože uzeti u zavisnosti od slučaja, možemo dobiti kovalentne ili metalne atomske radijuse, u slučaju kovalentnih radijusa govorimo o udaljenosti između jezgara susjednih atoma u molekulima.
Metalni radijus odgovara polovini udaljenosti između oba jezgra, što bi postavilo standard za veličinu poluprečnika između jezgra gore pomenutog atoma i njegove valentne ljuske.
Atomski radijus u porodici elemenata raste od vrha do dna, proporcionalno praćen brojem atoma svakog elementa, što je veći atomski broj elementa, to su veće sile koje djeluju između jezgra i elektrosfere, što se svodi na manji atomski radijus.
Stoga, i kao što tabela pokazuje, element sa najvećim atomskim radijusom je cezijum.
Electronic Affinity
Elektronski afinitet se zasniva na mjerenju energije koju atom oslobađa u osnovnom stanju, a ne u plinovitom stanju kada prima elektron.
To je takođe minimalna energija neophodna za oslobađanje elektrona koji pripada anjonu datog elementa.
Plemeniti gasovi nemaju relevantan afinitet prema elektronima, iako je važno naglasiti da on nikada nije jednak 0, dodavanje elektrona uvijek stvara oslobađanje energije.
Elektronski afinitet nema vrlo definisan oblik unutar periodnog sistema iako je njegovo ponašanje slično elektronegativnosti, stoga ćemo vidjeti kako raste odozdo prema gore slijeva na desno.
hlorkao jasan primjer, ima najveći afinitet prema elektronu u tabeli, oko 350 KJ/mol
Potencijal jonizacije
Jonizacijski potencijal mjeri inverznu afinitetu elektrona, stoga možemo reći da mjeri energiju potrebnu za uklanjanje elektrona iz neutralnog atoma u osnovnom stanju.
S obzirom da je energija potrebna za uklanjanje prvog elektrona uvijek veća od energije potrebne za uklanjanje drugog elektrona, koji je zauzvrat manji od trećeg i tako dalje.
Pokazuje isto ponašanje kao elektronski afinitet i elektronegativnost.
Stoga možemo zaključiti da su fluor i hlor elementi sa najvećim potencijalom jonizacije pošto su oni elementi sa najvećim elektronskim afinitetom u periodnom sistemu.
