2023 Autor: Jake Johnson | [email protected]. Zadnja izmjena: 2023-05-24 23:12
Onaj koji će biti car Antonin Pije, rođen je jugoistočno od Rima, u Lanuvijumu, pod imenom Tito Aurelio Fulvio Boyonio Arrio Antonio, 19. septembra 86. godine; Odgajao ga je djed, nakon rane smrti njegovog oca, a kada mu je djed umro, naslijedio je svoje ogromno bogatstvo, iako to nije oduzelo njegovu poniznost.
Ušao je u “cursus honorum” kao kvestor, 112. godine, izabran je pet godina kasnije za pretora, i stupio je u konzulstvo 120. godine. Između 133. i 136. godine bio je prokonzul u Aziji.
Pripada dinastiji Antonina, kojoj je dao ime, iako nije bio prvi od njih; naslijedio je Hadrijana na carskom prijestolju, koji je vladao od 24. januara 76. do 10. jula 138. Hadrijan je prvo za svog nasljednika usvojio konzula Lucija Ceionija Komoda, uzevši ime Lucije Elije Ver, ali 1. januara 138. Lucije Ver umro, a Hadrijan je tada usvojio legatus consularis Italije, Antonina Pija, zeta Lucija Vera, sa zahtjevom da on zauzvrat usvoji Lucija Ceionija Komoda i Marka Anija Vera, potonjeg kojeg bi pretpostavio kao Marka. Aurelio.
Nakon Hadrijanove smrti, Antonin je naredio Senatu da obogotvori Hadrijana, i tamo je dobio nadimak Pije u značenju pobožan. Njegovu vladu karakterizirala je stabilnost i nekoliko oružanih sukoba, od kojih su neki bili u Mauritaniji i morali su izgraditi odbrambeni zid na ostrvuVelika Britanija, poznata kao Antoninov zid između 140. i 142. godine, 160 kilometara severno od Hadrijanovog zida, sa ciljem da pokori Pikte koji su predstavljali pretnju i živeli između oba zida.
Smanjeni broj službenika i porezna opterećenja. Dijelio je novac i hranu narodu i vojsci i organizovao igre, koristeći svoju imovinu za to. Svojim zakonima davao je prednost siromašnima, a takođe i robovima, koje njihov gospodar nije mogao ubiti a da ne počine ubistvo; morati ih prodati u slučaju da se dokaže zloupotreba.
Njegov odnos sa Senatom je bio srdačan, za razliku od Hadrijana, i štitio je kršćane.
Onaj koji je bio jedan od pet dobrih careva, po Makijavelijevom mišljenju, i koji je oduvek živeo u Rimu, poštenim životom gradeći uzornu porodicu, umro je prirodnom smrću, u Lorijumu (Etrurija) 7. marta 161., koju je Senat deificirao. Njega su kao ko-carevi naslijedili njegovi usvojeni sinovi Lucije Ver i Marko Aurelije.
