2023 Autor: Jake Johnson | [email protected]. Zadnja izmjena: 2023-05-24 23:12
Prema teoriji evolucije, koju je formulisao engleski naučnik Čarls Darvin, britanski prirodnjak, autor knjige „Poreklo vrsta“, napisane 1859. godine, sve vrste, uključujući i čoveka, pretrpele su transformacije od svog prvobitnog forme, kada su se prvi put pojavili na Zemlji.
Prije otprilike tri milijarde godina, planeta je u sebi skrivala život. Odatle su neke vrste izumrle, a druge su se uspjele prilagoditi okruženju da prežive, ovo su najpogodnije vrste. On je to nazvao prirodnom selekcijom.
Primati, sisari sa pet prstiju na rukama i nogama, suprotstavljenim palcem i razvijenim mozgom, pojavili su se prije sedamdeset miliona godina.
Iz zajedničkog debla primata proizašle su dvije grane: grana velikih majmuna, kao što su gorila, čimpanza i orangutan, i grana hominida. Sadašnje ljudsko biće je proizvod evolucije ove posljednje vrste.
Prvi hominidi datiraju od prije skoro četiri miliona godina, a mogu se nalaziti u južnoj i istočnoj Africi, gdje su se Australopithecus ("južni majmuni") pojavili u dobi od četiri miliona godina. Najstariji skelet austrolopiteka pripada ženi i pronađen je u Etiopiji. Arheolozi su je zvali Lucy koji su u to vrijeme slušali pjesmu Beatlesa, “Lucy in the sky with diamonds”.
Neki od njih su evoluirali rađajući Homo habilis, prije 2 miliona godina, što znači "vješt čovjek". Fosili ovih ljudi pronađeni su u klancu Olduvai, zajedno sa ranim oruđama.
U tom trenutku morali su da zauzmu uspravan položaj, jer su varijacije klimatskih uslova, zbog kojih su travnjaci narasli, primorali da stanu na noge i da se podignu, da vide prisustvo neprijateljskih životinja iznad guste vegetacije, i sa slobodnim rukama, mogli su sa sobom ponijeti predmete, za odbranu ili hranu.
Veličina njegovog mozga bila je veća od mozga Austrolopiteka, ali manja od mozga modernih ljudi. Bilo je malog rasta, dugih ruku i dva zakrivljena prsta, što sugerira da se penjalo, možda da bi se sklonilo od divljih životinja, kao što je smilodon, sabljasta mačka od 15 cm. dužina.
Homo habilis je stvorio kameno oruđe koje su koristili za kopanje rupa u zemlji, lomljenje kostiju ili životinjskog mesa, ali ne i za lov. Njihova ishrana je bila svejeda, konzumirajući sjemenke, korijenje, insekte i životinjske ostatke.
Prilikom stvaranja odbrambenih elemenata, njihovi zubi su prestali da ispunjavaju tu funkciju, vilica se skupila, zubi su izgubili snagu, a lobanja je počela da sadrži sve složeniji mozak, koji im je omogućio da transformišu elemente prirode, pretvarajući ih u resurse, počevši malo po malo da artikulišu jezik koji im je omogućio da komuniciraju idruštvena integracija.
Homo erectus, "stojeći čovjek", također je porijeklom iz Afrike, ali se odatle preselio u Aziju i Evropu.
Bio je lovac, kada je uspeo da kamenje opremi ivicom, isklesanom sa obe strane, zato su se zvali bifacijali, praveći ručne sekire kao lovački alat, pijuke i sekače. Otkrio je vatru, sigurno zbog požara izazvanih munjama ili vulkanskim erupcijama, na granama drveća. Zatim ga je sam proizveo, trljajući kamenje ili drvo. Izgorjelo kamenje i kosti, debeli slojevi pepela i drvenog uglja pronađeni su u pećinama Zhoukoudian u Kini, što dokazuje da je prije pet stotina hiljada godina vatra već korištena, sigurno za kuhanje i strašivanje divljih zvijeri.
Lobanja Homo erectusa bila je izdužena, sa gustim obrvama, većim mozgom od svojih prethodnika, višom visinom, dugim nogama i sjajnim mišićima.
Zamjenjujući Homo erectusa, Homo sapiens (“racionalni čovjek”) nastao je prije oko sto pedeset hiljada godina, tokom ledenog doba, u Evropi, Aziji i Africi. Predstavnik ove grupe je neandertalac, ime koje potiče po mestu gde su pronađeni, u jednoj dolini u Nemačkoj, 1856. godine.
Bili su posebno lovci na velike životinje kao što su mamut, bizon, medvjed i nosorog, što su postigli obradom kamena sa većom specijalizacijom. Od kremena, izvađenog iz stena, klesali su oštre ljuspice, odnosno tanke slojeve oštrog kamena, da bi ih koristili kao oruđe ili oružje.
Sovi ljudi su počeli da obožavaju mrtve (ponekad su ostavljali kuvano meso pored groba) i nastala je magija. Pružali su pomoć svojim bolesnim i starim osobama, o čemu svjedoči i nalaz neandertalca koji je preživio sa smrskanom očnom dupljicom i rukom, zahvaljujući pomoći svojih kolega.
Bili su jaki i mišićavi i živjeli su u pećinama, pretpostavlja se da su već koristili neku vrstu jezika.
Moderni čovjek, nazvan Homo sapiens sapiens, pojavio se prije otprilike trideset pet hiljada godina.
