2023 Autor: Jake Johnson | [email protected]. Zadnja izmjena: 2023-05-24 23:12
Egipćani su bili narod afričkog porijekla koji je govorio hamitski i nastanio se na obalama rijeke Nil, oko 5000. godine prije kršćanske ere. Ta reka je uslovila veći deo razvoja ove civilizacije, koja je bila podeljena na dve dobro diferencirane oblasti, grupisane u klanove predvođene poglavicama koji su se kasnije koncentrisali na dva: Gornji i Donji Egipat, prvi na jugu i drugi na severu., oblasti koje je ujedinio kralj Menes, otprilike 3200. godine prije Krista, kada je sjever napao južne gradove.
Od tada, egipatska istorija se čini podeljena na periode, koji odgovaraju faraonskim dinastijama, gde je ovaj kralj, sa božanskim obeležjima, vladao doživotno i bio nasledno nasleđen. Bilo je mnogo državnih položaja, ali svi su bili podređeni faraonu, poistovjećenom s bogom Horusom. Pisci su bili veoma važni, jer su ostavljali zapise o naredbama koje je izdao faraon, o izveštajima o izvršenim radovima i o prikupljenim porezima.
Oko 2800. p.n.e. C, počela je treća dinastija i Memfis je postao egipatska prestonica. Za vreme četvrte dinastije počele su da se grade piramide, veličanstvena arhitektonska dela od kamena, koji su korišćeni za grobnice faraona, koji su tu bili smešteni posle smrti, balzamovani, kako bi mogli da žive u večnosti, gde su im takođe bili potrebni njihovi tijelo.
Na kraju šeste dinastije završava se i antički period i postoji vremenski interval u kojem su dominirale unutrašnje borbe između plemića i faraona, a pored toga Egipat je morao da trpi invaziju azijskih naroda..
Jedanaesta dinastija dovela je ljude sa juga na vlast, a Teba je postala glavni grad ujedinjenog Egipta, započevši miran period nazvan srednji ili feudalni.
Potom se dogodila još jedna invazija, ovoga puta od strane Hiksa, koji su vladali Egiptom dvije stotine strašnih godina, sve do 1580. p.n.e. C tebanski princ Ahmose uspio ih je protjerati i osnovana je osamnaesta dinastija, čime je započeo niz uspješnih vojnih osvajačkih pohoda. Sa ove pozornice procvjetale su umjetnost i arhitektura.
Pri preuzimanju vlasti Amenhotep IV, otprilike 1372. godine a. C je usvojio monoteizam, obožavajući Atona, Sunce, kao jedinog boga, i uzeo glavni grad u Tell al-Amarna. Njegove promjene naišle su na otpor svećenstva i njegovog vlastitog naroda, započevši propadanje Egipta.
Tokom vladavine Setija I, 1320. godine p.n.e. C i Ramzesa II koji ga je naslijedio, zemlja je imala izuzetan napredak, ali nakon smrti potonjeg, Egipat je pretrpio brojna osvajanja od strane Libijaca, Perzijanaca, Nubijaca i Asiraca.
