2023 Autor: Jake Johnson | [email protected]. Zadnja izmjena: 2023-05-24 23:12
Budući Džordž III rođen je u Norfolk House (London) 4. juna 1738. Njegovi roditelji su bili Frederik Luis, princ od Velsa, i Augusta od Saks-Gote.
Pripadajući kući Hanovera, bio je prvi, nakon tri kralja ove dinastije, rođen u Velikoj Britaniji.
Dobio je, naslijedivši svog djeda, Georgea II, krunu Velike Britanije i Irske 25. oktobra 1760. dok ujedinjenjem obje teritorije nije postao, 1. januara 1801. godine, vladar Sjedinjenih Država Kraljevina Velika Britanija i Irska, položaj koji je obavljao do svoje smrti 29. januara 1820.
Bio je skroman čovjek zbog čega je dobio nadimak "Farmer", koji se okružio ličnostima od povjerenja kao što su Frederick North, grof od Guilforda, koji je bio na poziciji premijera između 1770. i 1782. ili William Pitt, koga je preuzeo kao premijer od 1783. godine, kada je imao samo 24 godine.
Jorge III se morao suočiti sa snažnim sukobom na teritoriji sjevernoameričkih kolonija, budući da je Kraljevska proklamacija iz 1763. spriječila kolonije da se prošire na zapad, kako bi mogle pregovarati sa Aboridžinima o kupovini njihove zemlje, s ciljem da se spriječi nastavak pobuna domorodaca, ali je to, uz porezni pritisak, rasplamsavalo naseljenike. Godine 1775. počeo je rat za nezavisnost Sjedinjenih Američkih Država, koji je kulminirao njegovom deklaracijom 4. jula sljedeće godine.
Tokomsvojom vladavinom, osim što je s poteškoćama pokušavao da ostvari svoju vlast nad kolonijama Sjedinjenih Država, osvojio je Kanadu pobjedom u Sedmogodišnjem ratu, koji je završio Pariškim ugovorom obilježenim 10. februara 1763., kojim je Kraljevina Velike Britanije uspjela je dobiti nekoliko dotadašnjih francuskih posjeda u Indiji, a takođe i da Francuskoj oduzme, između ostalih teritorija, Senegal, svoje teritorije u Kanadi, one koje se nalaze u oblasti istočno od Misisipija, rijeke na kojoj ostvaruje slobodnu plovidbu, i zapadni Appalachian region, ne računajući New Orleans. Takođe je uključila Floridu iz ruku Španije.
Porazio je Napoleona tokom Napoleonovih ratova, koji su započeli francuskom objavom rata Velikoj Britaniji 1793. Poražena nakon dvije koalicije, Velika Britanija se našla u borbi sama od početka 19. stoljeća, a nakon ujedinjenja Velika Britanija i Irska su se odrekle svojih pretenzija na francuske teritorije.
Godine 1803., nakon kratkog perioda mira koji je značio potpisivanje Amijenskog mira, George III je objavio rat Francuskoj, koji je završio bitkom kod Waterlooa i potpisivanjem drugog Pariskog ugovora 1815. godine. Kralj Džordž III je tada već bio izgubio razum, nakon ponovnog izbijanja bolesti koja ga je pogađala od početka mandata, iz razloga o kojima se još uvek raspravlja, jer se verovalo da je oboleo zbog poznati nasljedni poremećaj kao porfirija, iako su sadašnji istraživači pronašli tragove arsena u njenoj kosi, a to bi takođe mogloizazvali su kraljevu bolest. S obzirom na njegovu nesposobnost, njegov najstariji sin je morao biti imenovan za regenta, koji je postao George IV nakon smrti svog oca.
