2023 Autor: Jake Johnson | [email protected]. Zadnja izmjena: 2023-05-24 23:12
Hugo Chávez je pobijedio na predsjedničkim izborima i prvi put preuzeo predsjedništvo Venecuele, 15. decembra 1999. Tokom ovog prvog mandata, novi bolivarski ustav je usvojen na referendumu, u skladu s kojim je Chavez ratifikovan na njegovoj poziciji sa 59% građana, na izborima održanim 30. jula 2000.
Drugo predsjedništvo. Početna
Drugo predsjedavanje Huga Cháveza počelo je 2001. godine, a 13. novembra je odobren paket ekonomskih mjera, među kojima se posebno izdvajaju Zakoni o zemljištu, ribarstvu i ugljovodonicima. To su zakoni koji su najviše smetali Fedecamarasu, najvažnijem udruženju poslodavaca, koje je zajedno sa Konfederacijom radnika Venecuele organizovalo štrajk, koji je sazvan 10. decembra 2001. Sljedeće godine štrajkovi su nastavljeni i pojačani. Protiv predsjednika je 5. marta potpisan pakt između Konfederacije radnika Venecuele, Fedekamarasa, Univerziteta Andrés Bello i katoličkog vodstva. Petroleros de Venezuela je 15. marta izveo štrajk, a 9. aprila počeo je štrajk, koji je postao neodređen, sindikalaca i privrednika, nakon smjene direktora PDVSA (državna kompanija Petroleros de Venezuela S. A.). Nakon sukoba zvaničnih i opozicionih snaga, koji se dogodio 11. aprila, Chávez je 12. aprila 2002.svrgnut je državnim udarom.
Prekid Chavistinog mandata zbog državnog udara
Pučisti Pedro Carmona, koji je predsjedavao udruženjem poslodavaca, na vlasti, bilo je vrlo kratko; od sljedećeg dana reakcija je vratila Huga Chaveza na vlast. Chávez je nastavio 14. aprila, preselivši se u rezidenciju Miraflores.
Nastavak Cháveza i štrajk nafte
Vojni protesti su se nizali nakon Chavezovog povratka na vlast, a 2. decembra 2002. dogovoreno je održavanje stola za dijalog kako bi se pozicije približile. Međutim, istog dana je počeo takozvani „štrajk za naftu“, koji je trajao 63 dana, sa drugim povezanim štrajkovima, i proglašenjem u odsustvu 5. decembra naftnog tankera koji je došao sa Kube, Pilín León, kojem su se pridružili i drugi. Protesti su uključivali cacerolazos i blokade puteva. U januaru 2003. vlada je preuzela kontrolu nad državnom naftnom kompanijom, prekinuvši štrajk 3. februara 2003. godine, a da nije dobila ostavku predsednika.
Društveni rad predsjednika Cháveza
Počevši od 2003. godine, implementirani su socijalni planovi, posebno u obrazovanju, zdravstvu i stanovanju, poznati kao "misije".
Poziv referenduma
Opozicija je nakon intenzivne kampanje, koja je počela 28. maja 2004. godine, počela prikupljati potpise za referendum o opozivu. Nacionalno izborno vijeće je 3. juna potvrdilo da su pribavljeni potpisi dovoljni, te je odobren referendum, koji je održan 15. augusta, ratificirajući Cháveza u svomoptužbe, sa optužbama za prevaru od strane opozicije.
Godina 2005: eksproprijacija velikih posjeda
Ukazom iz te godine iu skladu sa Zakonom o zemljištu, eksproprisano je neproduktivno zemljište, da bi se dalo onima koji su ih efikasno obrađivali.
Zakonodavni izbori 2005
Za izbore 2005. godine opozicija je odlučila da ne učestvuje, čime je vladajuća stranka na izborima 4. decembra obezbedila većinu u Narodnoj skupštini sa 167 mesta.
Predsjednički izbori 2006
3. decembra 2006. Hugo Chávez je ponovo izabran sa 62,84% glasova, najavljujući 15. decembra stvaranje Ujedinjene socijalističke partije Venecuele.
